Wywiad z pracownikiem GOPS

Bardzo często w rozmowach dorosłych oraz w przekazach medialnych słyszymy skrót GOPS – proszę nam wyjaśnić co on oznacza i jakie są główne zadania Ośrodka. Skrót GOPS oznacza Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej. Są to wiejskie gminne jednostki. W miastach są to Miejskie Ośrodki Pomocy Społecznej ( tzw. MOPS) lub Miejskie Centra Pomocy Rodzinie ( MCPR-y). Zajmujemy się szeroko pojęta pomocą. Jest to pomoc finansowa, pomoc usługowa, poradnictwo i usługi specjalistyczne. Realizujemy również proje

Kiedy powstało Mieszkanie Chronione w Starym Zamościu?

 

Mieszkanie Chronione w naszej Gminie powstało w 2006 roku, zostało przekształcone z wcześniej funkcjonującego Domu Seniora. 

 

Jakie były pierwsze założenia funkcjonowania tego Mieszkania?

 

Pierwszym i podstawowym założeniem funkcjonowania Mieszkania Chronionego było zapewnienie pobytu mieszkańcom istniejącego Domu Seniora. Założenia funkcjonowania tego typu placówek określa ustawa. Mieszkanie Chronione jest świadczeniem niepieniężnym z pomocy społecznej. 

 

Z jakich powodów trafiają tutaj ludzie najczęściej?

 

Mieszkańcy to przede wszystkim ludzie samotni, chorzy, niepełnosprawni, bezdomni. Ludzie Ci często nie mają żadnego wsparcia ze strony rodziny – jeżeli nawet ją mają. Według ustawy pobyt w takim Mieszkaniu może być przyznany osobie, która ze względu na trudna sytuację życiową, wiek, niepełnosprawność albo chorobę potrzebuje wsparcia w funkcjonowaniu w codziennym życiu, ale nie wymaga usług w zakresie świadczonym przez jednostkę całodobowej opieki. Zgodnie z przepisami o pomocy społecznej , pobyt w Mieszkaniu Chronionym może być przyznany w szczególności; osobie z zaburzeniami psychicznymi, osobie opuszczającej rodzinę zastępczą, placówkę opiekuńczo – wychowawczą, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, zakład dla nieletnich, a także cudzoziemcowi, który uzyskał w Polsce statut uchodźcy.

Jaka pomoc otrzymują mieszkańcy? 

 

Przede wszystkim pomoc usługową. Pracownice Mieszkania  Chronionego sprzątają , piorą, gotują, pomagają pensjonariuszom w załatwianiu spraw urzędowych. Do ich zadań należy również aktywizacja mieszkańców, zapełnienie im wolnego czasu.  I jest to najtrudniejsze w praktyce zadanie. Po pierwsze ze względu na możliwości finansowe naszej placówki, po drugie wynika to z mentalności naszych pensjonariuszy- bardzo trudno zmusić ich do aktywności. Najczęściej spotykają się podczas posiłków i rozchodzą do swoich pokoi- bo w naszym Mieszkaniu Chronionym nie ma miejsca na wspólne pobycie ze sobą, rozmowy , na rozwijanie swoich pasji czy zainteresowań.

 

Jakie Pani zdaniem są najtrudniejsze chwile w pracy w Mieszkaniu Chronionym , jakie najmilsze?

 

Najtrudniejsze – kiedy dochodzi do konfliktów między  mieszkańcami, a takie niestety się zdarzają. Sprzyjają temu: niski standard mieszkania, mały metraż przebywania ze sobą, bagaż doświadczeń .

Często złość a nawet agresja mieszkańców przekłada się na pracowników. To oni łagodzą te konflikty i często stają się celem odreagowywania złych emocji. Trudna jest również praca z pensjonariuszami lezącymi – czekającymi na umieszczenie w placówce specjalistycznej oferującej pomoc całodobową. Takie osoby również mamy w Mieszkaniu Chronionym. Osoba leżąca wymaga dużo pracy fizycznej - siły, wymaga dużo cierpliwości – zaangażowania i czasu.

A chwile najmilsze to wtedy gdy widzimy zadowolenie mieszkańców z naszej pracy, kiedy zauważają i doceniają nasze starania.

A  chwile najnajmilsze  - kiedy o pensjonariusza „ upomina „ się jego rodzina – kiedy z uśmiechem na twarzy wraca do najbliższych.

 

Jak wygląda codzienność mieszkańca?

 

Można powiedzieć rutynowo – śniadanie odpoczynek, obiad, odpoczynek , kolacja , odpoczynek.

W okresie wiosenno – letnim jest lepiej – mieszkańcy mogą wyjść na podwórze, iść na spacer, spotkać się z innymi ludźmi. Mogą pomóc w uprawie ogrodu, porządkowaniu podwórka. Zima to czas, kiedy najczęściej siedzą w mieszkaniach i nie robią nic. Znowu tutaj powtórzę, że mają  na to wpływ warunki  lokalowe- brak świetlicy oraz mentalność mieszkańców. Dodatkowo w okresie zimowym liczba mieszkańców zawsze znacząco wzrasta. Żeby to zmienić potrzebne są pieniądze. – najlepiej na budowę nowego budynku Mieszkania Chronionego i na zatrudnienie terapeutów zajęciowych. 

Czego tym osobom brakuje najbardziej?

 

Najbardziej – rodziny, kontaktu z nią. Mieszkańcy często wspominają rodzinne spotkania, święta, uroczystości. Potrzebują ciepła i bliskości jak każdy z nas. W lepszej sytuacji SA osoby , które były samotne, które nie miały bliskiej rodziny. One radzą sobie dużo lepiej. Gorzej pobyt w Mieszkaniu Chronionym znoszą osoby umieszczone tam przez własne rodziny – które nie chcą lub nie mogą się nimi opiekować. Ci mieszkańcy wspominają, tęsknią i czekają.

 

Proszę nam powiedzieć jak według Pani powinna wyglądać  świetlica w Mieszkaniu Chronionym , jak powinna być wyposażona?

 

Najważniejsze żeby była. Miejsce to powinno być przytulne, ciepłe, zachęcające. Myślę, że potrzebna jest diagnoza potrzeb, ale to co mogę wymienić to na pewno telewizor, organizacja kącika robótek ręcznych, może trochę ciekawych książek, gry typu szachy, warcaby. Oczywiście potrzebne są stoliki, krzesła i szafki.

 

Czy przychodzą do GOPS-u  osoby dorosłe- wolontariusze, które oferują swoją pomoc i czy taka pomoc jest potrzebna?

 

Niestety osoby dorosłe nie przychodzą i nie ofiarują swojej pomocy. W naszej społeczności lokalnej przeważa postawa roszczeniowa. To instytucja ma pomagać, załatwiać wszystkie sprawy i przejmować całą odpowiedzialność za człowieka , który potrzebuje pomocy.

Ale mamy Was– wolontariuszy. Jesteście młodzieżą– która nie jest obojętna na potrzeby innych. Wiemy, że możemy liczyć na Waszą pomoc i Wasz czas.

Wierzymy, że jak dorośniecie Wasza postawa nie zmieni się i wtedy  będziemy mieli do pomocy również ludzi dorosłych.

 

Jak ocenia Pani Nasze przedsięwzięcie?

 

Super! Jesteście super! W imieniu swoim i  wszystkich pracowników GOPS-u , a myślę, że i w imieniu mieszkańców Mieszkania Chronionego  - dziękujemy. Świat dzięki Wam jest inny – pełen Waszej młodości i optymizmu, a Wy udowadniacie, że obraz młodzieży bezczynnej i znudzonej nie ma z wami nic wspólnego. Życzę Wam powodzenia w Waszym  a jednocześnie Naszym wspólnym przedsięwzięciu. 

Dziękujemy serdecznie za rozmowę My również życzymy sukcesów  w służbie dla potrzebujących i samych najmilszych chwil.